Ομοιοπαθητικό εργαστήριο


 Το φαρμακείο μας διαθέτει πλήρη σειρά των περισσοτέρων ομοιοπαθητικών φαρμάκων σε όλες τις δυναμοποιήσεις

6Χ-12Χ   12CH-30CH-200CH    1M-10M-50M    LM30  6X SCHUESSLER 

Υπάρχει δυνατότητα παρασκευής και ενδιάμεσων δυναμοποιήσεων καθώς και επιλογής

εκδόχου από lactose monohydrate 90 - granules - sucrose lactose globules- sorbitol

Επίσης διαθέτουμε ολιγοστοιχεία  (solumines)  50ml-100ml  Zn-Mg-Mn-Li-Co-Ph-Se-Si-Au-Ag-Cu-Ca-Fe.

Στο φαρμακείο μας υπάρχουν δερμάτινες κασετίνες 32 η 60 επιλεγμένων ομοιοπαθητικών  φαρμάκων 

για το σπίτι η για το ταξίδι, τα φιαλίδια περιέκτες των φαρμάκων είναι UV protection

 

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ

  

 

 

 

Τι πρέπει να γνωρίζετε για την Ομοιοπαθητική

(από την Εθνική Εταιρεία Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Συνεργασίας)

 

Τι είναι η Ομοιοπαθητική;

Η Ομοιοπαθητική μια είναι θεραπευτική μέθοδος που ασκείται με φάρμακα τα οποία προέρχονται από
φυσικές ουσίες του περιβάλλοντος. Αναπτύχθηκε από τον Σαμουήλ Χάνεμαν, Γερμανό καθηγητή της Ιατρικής στο τέλος του 18ου αιώνα και ασκείται με μεγάλη επιτυχία μέχρι σήμερα σε όλες τις χώρες του κόσμου. Η Ομοιοπαθητική ενισχύει τους μηχανισμούς ανάρρωσης που λειτουργούν σε κάθε οργανισμό (αλλά που ως τότε ήταν ανεπαρκείς κάνοντας την ασθένεια να παρατείνεται). Η Ομοιοπαθητική ισχυροποιεί αυτούς τους μηχανισμούς, τους κάνει επαρκείς πλέον και ικανούς να σταματήσουν την παράταση της ασθένειας και να επιφέρουν την ίαση.


Γιατί ονομάζεται "Ομοιοπαθητική";

Ονομάζεται Ομοιοπαθητική επειδή τα ομοιοπαθητικά φάρμακα όταν χορηγηθούν σε υγιείς οργανισμούς επανειλημμένα και σε μεγάλες δόσεις, μπορεί να προκαλέσουν ορισμένα συμπτώματα παρόμοια με αυτά που θεραπεύουν όταν χορηγούνται σε ασθενείς.


Γιατί  η Ομοιοπαθητική ονομάζεται "Ολιστική Ιατρική";

Ολιστική είναι κάθε μέθοδος θεραπείας που κάνει ολόκληρο το συγκεκριμένο οργανισμό πιο υγιή, ψυχικά και σωματικά. Για παράδειγμα,, όταν ένας ασθενής που έχει 3 ή 4 διαφορετικές χρόνιες  παθήσεις και συμπτώματα απευθυνθεί σε ομοιοπαθητικό ιατρό, δεν θα λάβει ένα ξεχωριστό φάρμακο για κάθε πάθηση (όπως γίνεται συνήθως στην κλασσική ιατρική) αλλά θα πάρει ένα και μόνο φάρμακο, το οποίο προορίζεται να κάνει ολόκληρο τον οργανισμό πιο υγιή και γι αυτό θα ανακουφίσει το σύνολο των προβλημάτων από τα οποία πάσχει.. Ενώ δηλαδή με τα χημικά φάρμακα έχουμε συνήθως βελτίωση σε
ένα τμήμα του οργανισμού που πάσχει και επιβάρυνση σε όλα τα υπόλοιπα που μέσω της κυκλοφορίας θα πάει η χημική ουσία, με την ομοιοπαθητική όχι μόνο δεν υπάρχει επιβάρυνση αλλά αντίθετα βελτιώνονται και τα υπόλοιπα προβλήματα υγείας που έχει ο ασθενής!


Έχει πλεονεκτήματα η Ομοιοπαθητική μέθοδος θεραπείας;

Σαφώς, γιατί:

* Προσφέρει μονιμότερα αποτελέσματα από τις συνήθεις θεραπευτικές μεθόδους, ιδίως όσον αφορά στις χρόνιες παθήσεις. Για παράδειγμα, εάν κάποιος πάσχει από πονοκεφάλους ή αλλεργίες, προκειμένου να είναι ελεύθερος συμπτωμάτων οφείλει να λαμβάνει συνεχώς κάποια από τα σκευάσματα της κλασσικής ιατρικής, ενώ με την ομοιοπαθητική το θεραπευτικό αποτέλεσμα διατηρείται και μετά το τέλος της θεραπείας.

* Αντιμετωπίζοντας τον ασθενή ως σύνολο, προσφέρει
θεραπεία για το σύνολο των παθήσεών του χωρίς να αρκείται στη μεμονωμένη αντιμετώπιση ορισμένων συμπτωμάτων μέσω πολλών φαρμάκων.

* Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, λόγω του τρόπου παρασκευής τους δεν έχουν παρενέργειες για τον οργανισμό. Γι αυτό και η χρήση τους κατά την ομοιοπαθητική θεραπεία είναι απαλλαγμένη από τους κινδύνους οι οποίοι σε  άλλοτε άλλο βαθμό βαρύνουν τη χρήση των χημικών φαρμάκων.
* Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα έχουν πολύ χαμηλό κόστος

* Η αποτελεσματικότητα σε
παθήσεις όπου η κλασσική ιατρική δεν διαθέτει ικανοποιητικούς τρόπους αντιμετώπισης. Η ολιστική αντιμετώπιση κάθε ασθενούς επιτρέπει τη θεραπεία νόσων όπου μέχρι στιγμής η κλασσική ιατρική δεν διαθέτει κάποια ικανοποιητική θεραπεία.

* Είναι ασφαλής Η ομοιοπαθητική μπορεί να χρησιμοποιηθεί ασφαλώς και στις ευπαθείς ομάδες πληθυσμού (βρέφη, υπερήλικες και εγκύους) χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα.

Ποιά είναι τα μειονεκτήματα της ομοιοπαθητικής;

Η δράση των ομοιοπαθητικών φαρμάκων
κάποιες φορές χρειάζεται περισσότερο χρόνο από τα φάρμακα της κλασσικής ιατρικής μέχρι να γίνει αισθητή.


Για να αρχίσω ομοιοπαθητική πρέπει να κόψω τα φάρμακα που παίρνω ήδη;

Η διακοπή της ήδη υπάρχουσας φαρμακευτικής αγωγής σε καμία περίπτωση δε συνιστάται αδιακρίτως.
Η ομοιοπαθητική θεραπεία και μπορεί, και κάποιες  φορές επιβάλλεται να συνδυασθεί με την ήδη υπάρχουσα φαρμακευτική αγωγή που τυχόν  λαμβάνει ο ασθενής. Η μείωση ή η διακοπή των φαρμάκων της κλασσικής ιατρικής μπορεί να γίνει μόνο στην περίπτωση όπου με τη βελτίωση του αρρώστου, αυτά δεν θα είναι πλέον αναγκαία και ο ειδικός για κάθε πάθηση ιατρός θα συστήσει τη μείωση ή τη διακοπή τους.


Θέλω να κάνω ομοιοπαθητική, αλλά για την πάθησή μου με παρακολουθεί άλλος γιατρός. Πρέπει να τον ενημερώσω;

Στα πλαίσια μιας επιτυχημένης ομοιοπαθητικής θεραπείας, ο οργανισμός υφίσταται θεραπευτικές αλλαγές που συνήθως μεταβάλλουν την έκταση και την ένταση των διαφόρων παθήσεων. Είναι σύνηθες φαινόμενο να χρειάζεται αναπροσαρμογή της θεραπείας της κλασσικής στις περιπτώσεις αυτές (πχ δόση αντιδιαβητικών δισκίων ή ινσουλίνης), η οποία οφείλει να γίνεται από το γιατρό που χορήγησε την αγωγή και παρακολουθεί τον άρρωστο. Με την ενημέρωση του γιατρού σας και τη συνεργασία του με τον ομοιοπαθητικό γιατρό, εάν ο ίδιος το επιθυμεί,, επιτυγχάνονται τα καλύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα.


Η  Ομοιοπαθητική δεν έχει παρενέργειες ή κινδύνους;

Όπως συμβαίνει με όλες τις μορφές ιατρικής, η Ομοιοπαθητική έχει τα καλύτερα αποτελέσματα όταν εξασκείται προσεκτικά, και
από κατάλληλα καταρτισμένο θεραπευτή. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν έχουν τοξικότητα για τον οργανισμό. Όπως όμως ισχύει για κάθε θεραπεία, η αυτόβουλη και   απερίσκεπτη χρήση τους δεν ενδείκνυται.


Πόσο χρόνο διαρκεί μια ομοιοπαθητική θεραπεία;

Σε μια
οξεία πάθηση τα αποτελέσματα είναι άμεσα και η θεραπεία διαρκεί πολύ λίγο. Στις μακροχρόνιες παθήσεις όμως, ο συνολικός χρόνος της θεραπείας ποικίλλει ανάλογα με τη γενική κατάσταση του οργανισμού, τα έτη και τη βαρύτητα του προβλήματος, την ύπαρξη και άλλων παθήσεων, τη χρήση και άλλων φαρμάκων, κλπ. Έτσι, για την ίδια πάθηση, ένας ασθενής μπορεί να παρουσιάσει σημαντική βελτίωση από τον πρώτο μήνα της θεραπείας του, ενώ άλλος ασθενής να χρειαστεί 5 μήνες για να έχει το ίδιο αποτέλεσμα, λόγω διαφορών στους παραπάνω παράγοντες.

 

 

 

 

Ο ΨΥΧΙΣΜΟΣ ΤΟΥ
ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΟΥ  ΦΑΡΜΑΚΟΥ

 

 
Ιατρός Γεώργιος Λουκάς

 

Γεννήθηκε στην Κέρκυρα τις 4/7/1963
1981-1988 Φοίτησε στην Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων, τμήμα ιατρικής
1988-1989 Φοίτησε στη Σχολή Εφαρμογής Υγειονομικού
1989-1990 Υπηρέτησε ως διοικητής ΣΤΕΠ Ορεστιάδος
1990-1994 Ειδικεύτηκε στην ψυχιατρική (Α΄ Πανεπιστημιακή Κλινική,  Ψυχιατρική Κλινική ΑΧΕΠΑ, Κέντρο Ψυχικής Υγιεινής Δυτικού Τομέα).
1995-1997 Υπηρέτησε ως διευθυντής Ψυχιατρικής Κλινικής 492 ΓΣΝ
1997-1998 Υπηρέτησε ως σύμβουλος ψυχίατρος 401 ΓΣΝΑ
1998- σήμερα Υπηρετεί ως επιμελητής ψυχίατρος στο 414 ΣΝΕΝ

Με την ομοιοπαθητική ασχολείται από το 1982. Αρχικά μαθήτευσε δίπλα στον Αρίσταρχο Τσαμασλίδη. Στη συνέχεια παρακολούθησε μετεκπαιδευτικά  σεμινάρια στη Βομβάη από το Rajan Sankaran. Από το 1993 έως το 1997 οργάνωσε σειρά μετεκπαιδευτικών σεμιναρίων του Jawahar Shah στη Θεσσαλονίκη

Σε συνεργασία με τους Φαρμακοποιούς Ιωάννη Ευσταθίου και Χριστιάνα Ευσταθίου έχει παρασκευάσει δεκάδες νέα ομοιοπαθητικά φάρμακα, από τα οποία πολλά έχουν μελετηθεί  και έχουν καταγραφεί τα χαρακτηριστικά τους.
Εισήγαγε την ενοποιητική θεωρία της ιδιοσυστασίας όπου με βάση τη συγκριτική μελέτη της θεωρίας των χρόνιων νόσων της ομοιοπαθητικής, των καθηλώσεων της ψυχανάλυσης, της τυπολογίας του Pavlov, της θεωρίας των χυμών του Ιπποκράτη, των τεσσάρων στοιχείων του Πλάτωνα και του Εμπεδοκλή παρουσιάζεται ένα κοινό θεωρητικό ιατρικό μοντέλο για την ιδιοσυστασία.
Από το 1995 άρχισε να διδάσκει την ομοιοπαθητική στο Νοβοσιμπίρσκ Σιβηρίας, στο Κρασνοντάρ της Ρωσίας και στην Ουκρανία. Από το 1997 συνεργάζεται σε κοινά ερευνητικά προγράμματα με την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Νοβοσιμπίρσκ.
Πρόσφατα έχει δεχθεί συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Φιλίας των Λαών στη Μόσχα για να δώσει σειρά μετεκπαιδευτικών σεμιναρίων στην έδρα της Ομοιοπαθητικής αυτού του πανεπιστημίου.
Εχει συγγράψει τα παρακάτω βιβλία "Ριζώματα, αρχές για μια ενοποίηση των επιστημών του ανθρώπου"
  "Μελέτη ψυχισμού ομοιοπαθητικών φαρμάκων, τόμος 1ος και 2ος ".
 

"Η 2η συνταγογραφία" Υπό έκδοση στην αγγλική γλώσσα

   "Repertory mind"

 

 

 

Η ιστορία της ομοιοπαθητικής αρχίζει με τη φιλοσοφική αναζήτηση του τι είναι σύμπτωμα. Η παραδοχή ότι το σύμπτωμα είναι μέρος του αμυντικού μηχανισμού και προσπάθεια του οργανισμού να επανέλθει στην ισορροπία, είναι ο θεμέλιος λίθος του θεραπευτικού συστήματος της ομοιοπαθητικής. Ετσι οι πρώτοι ομοιοπαθητικοί άρχι­σαν να μελετούν τα συμπτώματα.

 

Μια βασική διάκριση των συμπτωμάτων για την ομοιοπαθητική σκέψη είναι σε ψυχικά, γενικά και σωματικά. Ετσι αναπτύχθηκαν διαφορετικοί τρόποι προσέγγισης των συμπτωμάτων του ατόμου. Η σχολή του Kent τα ιεραρχούσε κατά σειρά προτεραιότητας ως εξής: ψυχικά - γενικά - σωματικά. Η σχολή του Boenhighauzen ιεραρχούσε γενικά - ψυχικά - σωματικά και η σχολή του Boger γενικά - σωματικά - ψυχικά.

 

Ετσι εφαρμοζόταν η ομοιοπαθητική για δεκαετίες, κυρίως στα πλαίσια της παθολογίας και της γενικής ιατρικής. Πολλά proving έγιναν όλα αυτά τα χρόνια και αποχτήθηκαν πολλές νέες γνώσεις για νέα φάρμακα, κυρίως όμως σε σωματικά και γενικά συμπτώματα. Παρά τις προσπάθειες των ομοιοπαθητικών, οι γνώσεις για τα περισσότερα φάρμακα είναι λιγοστές. Υπάρχει όμως ένας αριθμός φαρμάκων τα οποία καλούνται πολύχρηστα και για τα οποία υπάρχουν πολλές γνώσεις. Ετσι σε αυτά βασίστηκε κυρίως η πρακτική της ομοιοπαθητικής.

 

Η επανάσταση στο χώρο της ομοιοπαθητικής άρχισε, όταν άρχισαν να ασχολούνται με αυτήν θεραπευτές που είχαν ασχοληθεί με ψυχανάλυση. Η θεώρηση ότι το όνειρο είναι απευθείας πρόσβαση προς το ασυνείδητο, έδωσε νέα διάσταση στα proving, όπου τώρα η μελέτη των ονείρων κατά τη διάρκεια τους ήταν πρωταρχική διαδικασία. Ετσι άρχισαν να συλλέγονται πολλές πληροφορίες για το ψυχισμό των φαρμάκων.

 

Ετσι διάφορες ομάδες απ’ όλο τον κόσμο άρχισαν να μελετούν με άλλο μάτι την ομοιοπαθητική. Μια από τις πιο γνωστές είναι η ομάδα του Rajan Sankaran. Ο Rajan Sankaran εισάγει μια νέα καινοτομία μελετώντας το ψυχικό σύμπτωμα delusion που βρίσκεται καταγραμμένο σε κάθε repertory. Θεώρησε ότι delusions δεν έχουν μόνο οι σχιζοφρενείς, αλλά ο καθένας μας έχει μια προσωπική ψευδαίσθηση της πραγματικότητας, ο καθένας μας βλέπει την πραγματικότητα με το δικό του τρόπο θεώρησης. Ετσι άρχισε να αναζητά σε κάθε ασθενή τον προσωπικό τρόπο με τον οποίο βιώνει την πραγματικότητα. Κατά τη λήψη του ιστορικού ο θεραπευτής δεν καταγράφει μόνο τα συμπτώματα του ασθενούς, αλλά ερευνά πίσω από αυτά τον προσωπικό τρόπο με τον οποίο βιώνει την πραγματικότητα. Ο τρόπος που διδάσκει ο Sankaran τη φαρμακολογία χαρακτηρίζεται επίσης από τις παραπάνω αρχές. Κάθε φάρμακο το περιγράφει ως ένα ξεχωριστό τρόπο θεώρησης της πραγματικότητας.

 

Η μαθήτευσή μου δίπλα στο Sankaran αλλά και η ψυχιατρική μου ειδίκευση με βοήθησαν πολύ στην υιοθέτηση των παραπάνω απόψεων. Έτσι άρχισε να αλλάζει η λήψη του ιστορικού, δεν έμενα πια μόνο στην καταγραφή των συμπτωμάτων, αλλά προσπαθούσα να διερευνώ πίσω από αυτά τις σχέσεις του ατόμου με τον εαυτό του και το περιβάλλον.

 

Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι κάθε άτομο έχει τις δικές του αρχές-ιδέες που ιεραρχεί πάνω από κάθε τι στη ζωή. Για παράδειγμα, άλλος ιεραρχεί πάνω από όλα το χρήμα, άλλος την οικογένεια, άλλος την ερωτική σχέση, άλλος τη δόξα, άλλος τα οράματά του κ.λ.π. Ανάλογα με τις συνθήκες του περιβάλλοντος διαμορφώνονται τα διάφορα delusions- παραμορφώσεις ιδεών του ατόμου. Για παράδειγμα άλλος νομίζει ότι δεν αγαπιέται στη σχέση, άλλος νομίζει ότι δεν εκτιμείται από τους φίλους του, άλλος ότι θα τον εγκαταλείψουν οι συγγενείς του κ.λ.π.

 

Η παραπάνω θεώρηση άλλαξε ριζικά την πρακτική μου, γιατί πρωταρχικός μου σκοπός έγινε η κατανόηση του μοναδικού ασθενή που είχα μπροστά μου και όχι απλώς να τον ταξινομήσω στα πολύχρηστα φάρμακα που είχα υπ’ όψιν μου. Έτσι άρχισε να δημιουργείται η ανάγκη παρασκευής νέων φαρμάκων. Σε αυτή τη φάση ήμουν πολύ τυχερός γιατί βρέθηκε δίπλα μου ο Ιωάννης Ευσταθίου, ένας άνθρωπος με διεθνείς περγαμηνές στο χώρο των παράλληλων θεραπευτικών (ομοιοπαθητική, φυτοθεραπεία, κ.λ.π). Με τη συνεχή συμπαράστασή του άρχισαν να φτιάχνονται νέες σημαντικές ενώσεις και να εφαρμόζονται με επιτυχία. Οι ανακαλύψεις αυτές έχουν διατυπωθεί κατά καιρούς σε συνέδρια και σεμινάρια που έχω δώσει. Ενα δείγμα αυτής  της εργασίας θα σας παρουσιαστεί σήμερα.

 

 

 

Η  ΟΜΑΔΑ  ΤΟΥ  ΧΡΥΣΟΥ

 

Η  ομάδα  του  χρυσού,  είναι   μια  ομάδα   που  έχει   παραμεληθεί   από  τους  ομοιοπαθητικούς   λόγω  της   ελλειπούς   γνώσεως   για
αυτήν.  Θα  ξεκινήσουμε  την  περιγραφή με το  Aurum  metallicum  το οποίο εκφράζει  τα  βασικά  χαρακτηριστικά  της  ομάδας, δηλαδή   τον  ιδεότυπό  της  και  στην   συνέχεια  θα  περιγραφούν  τα  άλατα  της  ομάδας  αρχίζοντας  πάντα από αυτά  τα  οποία  έχουν χρησιμοποιηθεί  περισσότερο.  

 


 

  AURUM   METALLICUM

 

Στο    Aurum   metallicum    βρίσκουμε   σε  υπερβολή   την   ιδιότητα   του    οραματισμού.   Το   να  κάνει   κάποιος   οράματα   και   να  δουλεύει    για   αυτά,   είναι   απαραίτητη   προϋπόθεση   για   την  επιτυχία.   Οταν   ένα   άτομο    έχει   την   τάση    για  ανιδιοτελή    οραματισμό,    κάνει    οράματα   δηλαδή    για την  κοινωνία  χωρίς   εγωιστικά   κίνητρα,  τότε   πλησιάζει  την   κατάσταση  του   χρυσού    της    φιλοσοφικής   λίθου.  Η   ψυχική    κατάσταση    του    Aurum    metallicum    απέχει    από   αυτήν    την  κατάσταση    γιατί   είναι   η    κατάσταση    που   προέρχεται    από   την    υπερβολή   ενός    οραματισμού   με  ιδιοτελή   κίνητρα,   ενός  εγωιστικού    οραματισμού. 
 Ετσι,   απόρροια   αυτού,   είναι   το   άτομο   να   επιθυμεί   να  είναι   πρώτο.   Θέλει    να  είναι   ο  καλύτερος    και   προσπαθεί    πάρα   πολύ    για   αυτό. Δουλεύει   από    το   πρωί   έως  το   βράδυ    για   να   το   πετύχει.  Το   Aurum   είναι   πολύ   εργατικό   άτομο.  Εργάζεται  ακούραστα    και   μεθοδικά   Εχει   μέσα   του   μια   εσωτερική    δύναμη   που    τον   ωθεί   προς   την  επίτευξη   των   οραμάτων    του.   Αν   έλθει    όμως    δεύτερος   το   θεωρεί   μια   μεγάλη    αποτυχία.   Το    Aurum    άτομο   δεν   μπορεί    να  ανεχθεί    την    ήττα     επίσης.  Οταν    χάνει    αρρωσταίνει,    θέλει     να    είναι    πάντα   νικητής. 

 

Το    Aurum    είναι    σοβαρό,   λιγομίλητο,   πολύ   υπεύθυνο,   και   εύθικτο   άτομο.   Δεν   ανέχεται    να   ειπωθεί    κάτι   για   αυτόν  που   θα  μπορούσε   να    τον    αμφισβητήσει.  Βέβαια   με  όλη  την  συμπεριφορά   του   δεν  δίνει   σε  κανένα   το  δικαίωμα  για   κάτι   τέτοιο.   Ειναι  συνεπές   και   βιαστικό   επίσης.   Θέλει    να   γίνεται   η δουλειά   του    γρήγορα  και   καλά.  Για  αυτόν   τον  λόγο   θα   μπορούσε  να   μπερδευτεί   με  το   Argentum.    Αλλά   εδώ   χρειάζεται   να  γίνει   μια  διευκρίνηση:  Οταν   ομιλούμε   για   την  έννοια   συνέπεια   θα  πρέπει    να   γνωρίζουμε   ότι   πολλές   άλλες    έννοιες   σχετίζονται   με  αυτή.   Αλλος   μπορεί   να  είναι   συνεπής   για   να  μην  χάσει   την  εκτίμηση,   άλλος  για   να   εκπληρωθεί  το  όραμα,  άλλος  γιατί   φοβάται   την  τιμωρία, άλλος   γιατί   θέλει να  είναι   τέλειος,  άλλος  γιατί   φοβάται   την  κακοποίηση, άλλος  για  να  μην  πληγωθεί,   άλλος  για  να  μην  τον  εγκαταλείψουν   κ.λ.π.  Κατά  την   διερεύνηση   των    εννοιών(ιδεών)  λοιπόν,  κατά  την  λήψη  του  ιστορικού   πρέπει   να  διαπιστώσουμε  κατά  πόσο  μια  έννοια   που   βρίσκουμε   στο  άτομο   είναι   πρωταρχική   ή  είναι   δευτεροπαθής,  αποτέλεσμα   δηλαδή   μιας   άλλης   έννοιας.  Στο    Aurum    η   συνέπεια   απορρέει   από  το  όραμα.    

 

Στο    Argentum     η   συνέπεια   οφείλεται    στην   επικράτηση  της  λογικής,  το  άτομο  είναι   συνεπές  γιατί  απλά  έτσι  πρέπει  και  γιατί   έτσι  οφείλουμε  να  είμαστε.   Για  αυτό   θεωρούμε  ότι   το   Argentum   είναι   το   φάρμακο   που   εκφράζει   πιο   άμεσα   την   έννοια   της   συνέπειας.   Στο   Zincum     η   συνέπεια   οφείλεται   στον   φόβο  τιμωρίας   και  όταν   η   συνέπεια   είναι   απόρροια  της   τιμωρίας   τότε  είναι   μια    ψευδής   συνέπεια.   Και   η   ονομασία   ψευδάργυρος   ταιριάζει   απόλυτα  με   αυτήν   την  ψυχική   ιδιότητα   του   δυναμοποιημένου   μετάλλου. 

 

Αλλά   ας   ξαναγυρίσουμε    στο   Aurum.  Εχει    μια   εσωτερική   δύναμη   η   οποία   φαίνεται    και   προς   τα   έξω. Ετσι   εύκολα   γίνεται   ο  αρχηγός  σε  μια   παρέα,  ή  στην   οικογένεια.   Ολοι  στηρίζονται   επάνω  του.   Παρέχει    στους    άλλους   την  σταθερότητα   ενός  βράχου    και   είναι   καταφύγιο  για    αυτούς   σαν   ένα  λιμάνι.   Προσφέρει   συνέχεια    για  τους  άλλους,  δουλεύει   για   τους   άλλους,   αλλά  όλα   αυτά  δεν  γίνονται   ανιδιοτελώς.  Αυτός    προσφέρει    σε  όλους   αλλά    χρειάζεται   να  έχει  τους   άλλους  δίπλα  του.  Ετσι  εύκολα  νοιώθει   εγκατάλειψη,  ότι  παραμελείται,  ότι   χάνει  την   στοργή  τους   και    θυμώνει   πολύ    για   αυτό. 

 

Αυτό     το   άτομο    παρά    την    εσωτερική   δύναμη    που   διαθέτει    και    δείχνει    προς   τους   άλλους    είναι    πολύ    ευαίσθητο.   Εύκολα    πληγώνεται   ή απογοητεύεται,   εύκολα    μπορεί  να    νοιώσει    ταπεινωμένο   παραμελημένο    ή   υποτιμημένο    ή  εύκολα   μπορεί  να   θυμώσει.    Ο   θυμός    του   μπορεί   να  είναι   βίαιος.   Σε  τέτοιες   στιγμές    δεν  θυμίζει    στους   άλλους  τον   συνήθη   χαρακτήρα   που   ξέρουν.   Το    πιο  συχνό    είναι   πάντως   ο  θυμός   να  μην  εκδηλωθεί.  Τότε   αναπτύσσονται    στο   άτομο   υποχονδριακή    συμπτωματολογία.   Εμφανίζει    δηλαδή   εικόνα    κατά   φαντασία   ασθενή,   όπου   νομίζει   ότι   έχει    μια  σοβαρή   νόσο.  Ετσι  μπορεί  να  νομίζει   ότι   έχει   κάποιο   πρόβλημα  με  την   καρδιά  του,  “παθαίνει   συχνά   εμφράγματα”.   Μέσα  από  τα   υποχονδριακά   συμπτώματα  υποσυνείδητα  τιμωρεί  τους  άλλους   για  την   “αδιαφορία”   τους.  Αυτό  γίνεται   όμως  με  πόνο   και   άλλα   ενοχλήματα  που    του   δίνουν  την   νοσηρή   αυτοϊκανοποίηση  ότι   κάποιος(ο  εαυτός  του) ασχολείται   τουλάχιστον   με  αυτόν.   Βέβαια,   υποχονδριακή  συμπτωματολογία  μπορεί   να   εμφανιστεί   μετά  από   αποτυχία  του  ατόμου  να  είναι    ο   πρώτος   και   έτσι   απογοητεύεται   και   υποτιμά  τον   εαυτό  του.   Ανεξάρτητα,  όμως,  από   τα   βαθύτερα   αίτια, είναι    αμυντικά   συμπτώματα   που   προφυλάσσουν    από   μία   έντονη   μελαγχολία   ή  και   αυτοκτονία. 

 

Και    τώρα,  αξίζει   να  μελετηθεί  η  κύρια    δράση   αυτού   του   φαρμάκου   που  περιγράφονταν   στις   φαρμακολογίες   της  εποχής   μας  μέχρι   πριν   λίγα  χρόνια.  Αυτή   είναι   η   μελαγχολία.   Εδώ    πρέπει  όμως   να   διευκρινιστεί   ο  όρος.  Η   λέξη  “μελαγχολία”    προέρχεται   από  τις   λέξεις  “μέλας”  και  ¨χόλος”. Το   επίθετο  “μέλας”  σημαίνει   μελανός,  μαύρος,  σκοτεινός,  ζοφερός,  φοβερός,  μαυρόψυχος,  ασαφής,  δυσμενής  

 

Το  ουσιαστικό   “χόλος”  σημαίνει   χολή,  οργή,   θυμός,  αγανάκτηση,  σφοδρή   οργή.   Το  μαύρο   χρώμα   επίσης  θεωρείται   χρώμα  του  πένθους,  χρώμα  του  θανάτου    και   της  καταστροφής.   Αρα   με  βάση  τα   παραπάνω   μελαγχολία   είναι    η   ψυχική   κατάσταση    καταστροφικού   θυμού.  Με   βάση   την   συγκριτική   μελέτη  της   ιδιοσυστασίας,   η   μέλαινα   χολή    αντιστοιχεί   στην   συφιλιδικό   μίασμα. (Η  αντιστοιχία   είναι   αίμα- ψώρα,    σύκωση- φλέγμα,   κίτρινη   χολή- φυματινικό,  μαύρη   χολή- συφιλιδικό). Ετσι   μελαγχολία   είναι   η  συφιλιδική   θλίψη.   Στα   σύγχρονα    εγχειρίδια   ψυχιατρικής   χρησιμοποιείται   ο  όρος   “μεγάλη   κατάθλιψη”.  Η   λέξη   “κατάθλιψη”   προέρχεται   από   τις  λέξεις   “κατά”   και   “θλίψις”.   Το   κατά    σημαίνει   προς   τα  κάτω,  ενάντια.   Η   “θλίψις”   σημαίνει   σύνθλιψη,  πίεση.  “Θλίβω”   σημαίνει   πιέζω,  συμπιέζω,  καταπιέζω,  σπάζω.  Ετσι   στην  κατάθλιψη   κάτι   σπάει   από   επίδραση   έξωθεν.   Περιέχεται   δηλαδή  σε  αυτόν   τον  όρο   ο   εκλυτικός   περιβαλλοντικός  παράγων,   σε  αντίθεση   με  την  μελαγχολία    η  οποία  οφείλεται  σε   ενδογένεια.   Η  κατάθλιψη   λοιπόν  έχει   να  κάνει   με  την  ψωρική   θλίψη.  Ο  όρος  μεγάλη  κατάθλιψη   είναι  ασαφής  και   στερείται   επιστημονικής   ακρίβειας   γιατί   δεν  περιγράφει   την   ποιοτική  διαφορά   μεταξύ   των  δύο  αυτών  καταστάσεων     θεωρώντας   ότι    διαφέρουν   μόνο    ποσοτικά. Αλλά    ας   ξαναγυρίσουμε   στο  Aurum.. Στην  μελαγχολία   ο  ασθενής   Aurum    χάνει   κάθε  ενδιαφέρον  για  την  ζωή.   όλα   του   φαίνονται   μάταια,  δίχως   νόημα,  μελαγχολικά.   Θέλει   να  δώσει  τέλος  στην  ζωή  του.  Έχει    την  αίσθηση   ότι   αυτός   φταίει   για  όλα,  ότι   έχει  κάνει   λάθος,  ότι   έχει  παραμελήσει   το  καθήκον  του,  ότι   οι  φίλοι  του   έχουν χάσει  την   εμπιστοσύνη    τους   σε  αυτόν.  Νοιώθει  βαθειά   απελπισία   και   επιθυμία   να  δώσει  τέλος  στην   ζωή του.   Αυτό   μπορεί  να  γίνει  είτε  πέφτοντας  από  ύψος,  είτε  οδηγώντας   στο   αντίθετο   ρεύμα,   είτε   ρίχνοντας   το  αμάξι   σε  ένα  τοίχο,   είτε   με  όπλο,  είτε  με   πνιγμό,   είτε   με  κρέμασμα.  Βέβαια   αυτή   η  επιθυμία  συχνά   πραγματοποιείται.  Όταν   γίνεται   αυτό,   κανείς   από  το  συγγενικό   περιβάλλον   δεν  καταλαβαίνει   κάτι.   Είναι   ο  τύπος   εκείνος  που   δουλεύει  μέχρι   το   βράδυ   και   αφού   αφήσει    την   δουλειά   πηγαίνει   και   δίνει   τέρμα  στην    ζωή  του.  Βέβαια το   Aurum    μπορεί   να  ενδείκνυται   και   σε  ελαφρύτερες   καταθλίψεις,   χωρίς   αυτοκτονικό  ιδεασμό.  Σε  τέτοιες   καταστάσεις   είναι   δυνατόν   μετά  την  χορήγηση  του  ομοιοπαθητικού   φαρμάκου   να  σας  πει  το  άτομο,  ότι   παρατήρησε  να  έχει   αυτοκτονικό   ιδεασμό  που  δεν  είναι   επίμονος   και   που  δεν  διαρκεί  τελικά  πολύ,    ενώ  πριν  δεν  είχε.   Αυτό  δεν  οφείλεται   σε  proving   του   φαρμάκου,   αλλά   είναι  η  συνειδητοποίηση   από   το  άτομο   των  απωθημένων  του   αυτοκτονικών   τάσεων.   Αυτό   όταν   γίνεται   σημαίνει   καλή  πορεία   για  τον  ασθενή,    γιατί  μετά  από   την   αύξηση   της   συνειδητοποίησης   βελτιώνεται   η  γενική  του  κατάσταση.   Τέτοιες   περιπτώσεις   χρειάζονται   κατάλληλο   χειρισμό   και   ετοιμότητα  εκ  μέρους    του   θεραπευτή.  Άλλες   φορές   η  κατάθλιψη   έχει  την  μορφή   της  συγκαλυμμένης  κατάθλιψης   και   το  άτομο   έχει   απόγνωση,  απελπισία  και    αισθάνεται   κουρασμένος  από  την  ζωή  ως  απόρροια   της  σωματικής  νόσου.  Αλλες   φορές   μπορεί   το   φάρμακο  να  ενδείκνυται   σε  διπολική   διαταραχή   όπου   έχουμε   εναλλαγές  καταθλιπτικών   και   μανιακών   συμπτωμάτων.   Βέβαια   όταν   έχουμε   μανιακά   επεισόδια   μεγάλης διάρκειας   πρέπει  να  απομακρυνόμαστε   από   την   επιλογή    του   Aurum    metallicum.  

 


 

AURUM  SULFURATUM

 

Χαρακτηρίζεται     από   τα  χαρακτηριστικά   του   Aurum    αλλά   υπάρχει   σαφής   η  επίδραση   του    θείου.   Ετσι   το  άτομο   έχει   την  αίσθηση   ότι   δεν    εκτιμείται   από  τους   άλλους   ή   κάνει   μεγάλες  προσπάθειες   για   να  εκτιμηθεί,   για    να   αποσπάσει   τα  εύγε   και  τον  θαυμασμό.  Είναι   σπουδαίο   αντισυκωτικό   φάρμακο.  Οπως   έχει  διατυπωθεί     στην   ενοποιημένη   θεωρία  της   ιδιοσυστασίας,   το  συκωτικό   μίασμα    αντιστοιχεί   στην   καθήλωση   στο  πρωκτικό   στάδιο   ανάπτυξης  των  ψυχαναλυτών.   Ατομα    με  συκωτικό    μίασμα   έχουν   αυξημένο   αυτοέλεγχο,  ελέγχουν   κάθε  τους   συναίσθημα,  δεν   είναι   αυθόρμητοι.   Εχουν  την  τάση  επίσης   να  κρατούν,  να  μαζεύουν   να  συλλέγουν,  να  ταξινομούν,  να  τακτοποιούν.   Περηφανεύονται    για  κάθε   τους   “έκκριση”  και   συνεχώς  επιζητούν   το  “εύγε”.  Ετσι   η  όλη   συμπεριφορά   που  υιοθετούν   τους   κάνει   να  είναι  το  επίκεντρο   της   παρατήρησης  των   άλλων.   Εχουν   γενικά   μια   αμφιθυμική   τοποθέτηση   προς   την  ζωή,  παίρνουν   δύσκολα   αποφάσεις,   είναι    σχετικά    δύσκαμπτοι,  πεισματάρηδες, δύσκολεύονται    να   υιοθετήσουν   νέες    καταστάσεις.    Είναι    αρκετά   λογικοί,   ασχολούνται   με  τις  λεπτομέρειες,   είναι   ρεαλιστές.   Ολα   αυτά   δείχνουν   μια  γενική   τάση  για  στάση,  για   ακινησία.   Τα  παραπάνω  χαρακτηριστικά   μας  βοηθούν   να  κατευθυνθούμε   σε  μια  ομάδα  φαρμάκων,  μπορεί   να  μας  βοηθήσουν   πολύ   στην   διαφοροδιάγνωση,  αλλά  δεν  επαρκούν   για  να   δώσουμε  το  απολύτως   όμοιο   φάρμακο.   Οταν   ο  Kent   διατύπωνε   ότι    υπάρχουν   τρία  κύρια   φάρμακα   για το  συκωτικό  μίασμα,   τα  Thuja,  Natrum    sulfuricum   και   Meddhorinum,   δεν   ήξερε   τόσα  σπουδαία   φάρμακα   που   εμείς   γνωρίζουμε   όπως   τις    ενώσεις   του  θείου   π.χ.   Argentum   sulfur.,   Aurum   sulf.,   Plumbum   sulfur.,   Cuprum    sulfur.,   Zincum    sulfur.    Arsenicum   sulfuratus   flavus,   Baryta  sulfur.,   Platinum   sulfur.,   Magnesia    sulf.,   Kali   sulfuricum   κ.λ.π.   Οταν    κάποιος   ομοιοπαθητικός   διαπιστώνει    υπεροχή    της   σύκωσης   στον   πελάτη  του   και    δίνει    κάποιο   από   τα   βασικά   αντιμιασματικά    φάρμακα   π.χ    το    Natrum   sulfuricum,   για   να  “ξεκαθαρίσει”  η  εικόνα,  τότε  δουλεύει   με   την  χρήση του  μερικώς  ομοίου   φαρμάκου.   Σε  αυτήν  την  περίπτωση   συνταγογραφεί   στην   επιφανειακή   “φλούδα”  συμπτωμάτων,   μετά   αφού  υποχωρήσει    αυτή   θα  συνταγογραφήσει  στην   επόμενη   και  ούτω  καθ’εξής.   Αυτήν   την  μέθοδο   την  χρησιμοποιούσε  πολύ   ο    Χάνεμαν   γιατί   είχε    πολύ   λίγα   φάρμακα    στην   διάθεσή   του.  Οσο   όμως   περισσότερα    φάρμακα    γνωρίζουμε    σε    βάθος    τόσο   είναι    δυνατή    η   προσέγγιση   του    ομοίου    φαρμάκου.    Το   Aurum    sulfur.    είναι    από   αυτά   τα   φάρμακα    που   δεν   έχουν   χρησιμοποιηθεί   όσο   πρέπει  γιατί   γινόταν   κατάχρηση   του  πρώτου  τρόπου   σκέψης.    Ετσι   είχε  τύχει    σε  κάποια    περίπτωση   να  έχει   πάρει   σε   Follow   up    σε   διάστημα   οχτώ  χρόνων   Sulfur,   Nitric  acid,    Aurum    και   να  είναι   καλύτερα,   αλλά  μόλις  του   εδόθη   το  Aurum  sulfur.      ένοιωσε   πολύ   καλύτερα    και   βρήκε  μεγάλη   αλλαγή   στην  ζωή   του   και   πληρέστερη   και   μονιμότερη    βελτίωση   στα    συμπτώματα.    Για   αυτό   νομίζω   η  κατανόηση   της  μελέτης   αυτής  του  περιοδικού    πίνακα    θα   βοηθήσει   πολύ   στην  εξέλιξη   της  θεραπευτικής  μας  τέχνης. 

 

Αλλά    ας   επανέλθουμε    στην  μελέτη    του    Aurum    sulfur..    Eίναι    άτομα    που   μπορεί  να  είναι   οραματιστές   και  να  έχουν  την  τάση   να  είναι   πρώτοι   αλλά   συχνά   νοιώθουν   ότι  δεν  εκτιμούνται   παρ’ όλες   τις  προσπάθειές   τους,    μπορεί   να   είναι   τα   δυνατά   άτομα    που   στηρίζονται    τα  κοντινά   τους  πρόσωπα    επάνω  τους,    αλλά   κατά  βάθος  νοιώθουν   ότι   δεν  εκτιμούνται    όσο   πρέπει   από   αυτούς  τους   οποίους  στηρίζουν.   Για   να   κερδίσουν   την  εκτίμηση,    προσπαθούν  συνέχεια.. Οταν   παρ’ όλη  την   προσπάθεια   δεν   τα   καταφέρνουν    γίνονται  ευέξαπτοι   και   πολύ  κριτικοί    για  τους   άλλους.   Στην   προσωπικότητά     τους   βρίσκουμε   αρκετά   συκωτικά    χαρακτηριστικά,   αλλά  και  τα   σωματικά   τους   χαρακτηριστικά   μοιάζουν   πολύ    με   του    Natrum   sulf.  

 

Καταθλιπτικές    καταστάσεις     μπορεί    να   εμφανιστούν   στο  άτομο,   όταν  η  προσπάθεια   του    για   να    επιτύχει  τα   οράματά  του   ή  να   κερδίσει  την    εκτίμηση  των  άλλων   δεν  φέρει  αποτέλεσμα.   Σε   αυτές   τις  περιπτώσεις    υπάρχει   διαφορά    από   τις   Aurum   metallicum    καταθλίψεις  στο  ότι   υπάρχει   ανεπτυγμένο   το  στοιχείο   του    ελέγχου  και   έτσι    ο   αυτοκτονικός    ιδεασμός   δύσκολα   επιτελείται.  Τα  συκωτικά   χαρακτηριστικά,   όταν   αυτά   υπάρχουν    σε  μια   κατάθλιψη    είναι   από  τα  θετικά   σημεία   που   κάνουν   την  αυτοκτονική  πράξη   λιγότερο   πιθανή,  αλλά  αποτελούν   εμπόδιο  κατά  την  ψυχοθεραπευτική   προσέγγιση   γιατί  προσδίδουν  μια   ακαμψία   στο  άτομο. 

 


 

AURUM    MURIATICUM

 

Σε   αυτό  το   άλας  του   χρυσού   επικρατεί    μια  διάχυτη   απογοήτευση.   Είναι   η  απογοήτευση   του   ατόμου   του  οποίου   δεν  εκπληρώθηκαν    τα   οράματα   επειδή   έτυχαν   αναποδιές    στην   ζωή   είτε   επειδή   οι  άλλοι   δεν  ανταποκρίθηκαν   στο  καθήκον  τους.  Ή   είναι   η  απογοήτευση   ενός   ατόμου   με   χαρακτηριστικά    Aurum   από   τα  άτομα   τα   οποία   στήριξε  και   βοήθησε.   Βέβαια   μπορεί   να  μην   έχουν   συμβείκάποια   πραγματικά   συμβάντα   αλλά   απλώς   αυτός   ο  “οραματιστής”   να   σας   αναφέρει    ότι   απογοητεύεται   εύκολα.  Είτε   μπορεί   να  σας  πεί  ότι   φοβάται   μήπως   απογοητευτεί   από   αυτούς   που  στηρίζει,   στους   οποίους   συνέχεια   προσφέρει   και   για  τους  οποίους   δουλεύει   πάρα   πολύ.

 

Είναι   άτομο   εσωστρεφές   και   δεν   εκφράζει   τα   παράπονά  του   στους  άλλους.   Δεν   ανέχεται   να   του  αντιμιλούν   και  επιθυμεί  οι  άλλοι   να  υπακούν  σε  αυτά  που  τους  λέει.  Όταν  αυτό  δεν  γίνεται   τότε  θυμώνει   μαζί  τους.  Η   μη  έκφραση   του   θυμού  έχει  σαν   αποτέλεσμα   την  δημιουργία   υποχονδριακής   καταστάσεως.  Το  άτομο  νομίζει   ότι   έχει   κάποια   σοβαρή   ασθένεια   και   περιφέρεται   από  γιατρό  σε  γιατρό. Για   καταθλιπτικές   καταστάσεις   με  αυτοκτονική  τάση   μπορεί  να  ενδείκνυται   το  φάρμακο   αυτό  επίσης.

 

Σίγουρα   στο  μέλλον   θα   αποκτήσουμε   περισσότερη   εμπειρία   από   αυτό   το   φάρμακο.

 


 

AURUM   IODATUM

 

Αυτό   το  άλας     παρουσιάζει    εκτός   από   τα   χαρακτηριστικά    του   χρυσού    και   τα  χαρακτηριστικά   του   ιωδίου,   από   τα  οποία το   κυριότερο   είναι  η  ανασφάλεια   που   έχει   το  άτομο   ότι   θα   εγκαταλειφθεί.   Πρόκειται   λοιπόν   για  άτομο   με  τον   δυναμικό  χαρακτήρα   και   τα  οράματα   του   Aurum   αλλά   που   φοβάται   ότι    θα   τον   εγκαταλείψουν   τα   άτομα   που  τον  στηρίζουν.   Επειδή   το  άτομο   φοβάται  την   εγκατάλειψη,  δένεται   υπερβολικά  με  τους  άλλους   και  προσπαθεί  με  κάθε  τρόπο   να  τους   κρατήσει   μαζί  του. Στο    Aurum   iodatum   επικρατεί    το    φυματινικό   μίασμα..    Έτσι    βλέπουμε   το  άτομο   να  έχει  την  τάση  για  αλλαγή  καταστάσεων   γιατί  πλήττει   εύκολα,  για   παράδειγμα   του   αρέσει   πολύ  να  ταξιδεύει.  Είναι   αρκετά  ερωτικό   άτομο   αλλά   νοιώθει   ότι   ο   σύντροφος   μπορεί   να  τον   εγκαταλείψει.   Οταν  σε   ένα  άτομο,   που   είναι   πολύ   συναισθηματικό   και  για  το  οποίο   τον   πιο   σημαντικό   ρόλο  στην   ζωή  του   παίζει   η  σχέση   με  τον  ερωτικό  σύντροφο,   υπάρχει   η  ανασφάλεια   ότι   ο  ερωτικός   σύντροφος   θα  το   εγκαταλείψει,  τότε  το   φάρμακο   που   χρειάζεται   είναι   το   Natrum    iodatum.    Όταν   το   άτομο   δένεται   πολύ   με  την ομάδα,   την οικογένεια  δηλαδή   ή  τους  φίλους    και  έχει  την  ανασφάλεια   ότι   αυτοί   θα  τον  εγκαταλείψουν,   τότε  το  φάρμακο  είναι   το   Kali  iodatum.   Αν   σε   ένα   άτομο   κυριαρχεί   η   λογική   και   η  συνέπεια    και   όλη  η  ψυχοπαθολογία  του   περιστρέφεται   γύρω  από  αυτές   τις   έννοιες,   αλλά   ταυτόχρονα   φοβάται  την  εγκατάλειψη   από  τους   άλλους   τότε   το   φάρμακο  είναι   το  Argentum   iodatum.   Αν   έχουμε  ένα  άτομο   που  νομίζουμε  ότι   είναι   Aurum   iodatum   αλλά   η   εγκατάλειψη   εστιάζεται   πιο  πολύ   στον  τομέα  της  σχέσης,   τότε   το   φάρμακο   που   πρέπει   να  δοθεί   είναι    Aurum   iodatum  natronatum.  Αν   πάλι  έχουμε  ένα  άτομο   που   του  ταιριάζει    πολύ   το  Aurum   iodatum,   αλλά    φοβάται   ότι   θα  εγκαταλειφθεί    πολύ   από    τους   φίλους    ή  την  οικογένειά   του,  τότε  το  φάρμακο  είναι   Aurum   iodatum   kalinatum.  Βλέπουμε   λοιπόν   ότι   είναι   πολύ  σημαντικό   για   να   εκλέξουμε  το  όμοιο   φάρμακο,   η  σωστή   διερεύνηση   των   ιδεών   του  ατόμου.  Ο  καθένας   μας  έχει   κάποιες  αρχές   για  την   ζωή,  κάποιες  ιδέες   για  το  ποιος  είναι,  ποιοι  είναι  οι  άλλοι,   ποια  είναι  η  σχέση  του   με  τους  άλλους.  Ο  καθένας   μας   ιεραρχεί   τους  διάφορους   τομείς  της  καθημερινής   μας  ζωής   διαφορετικά.   Αυτή   η  ιεράρχηση   εκφράζει   την  φαντασιακή   μας   βίωση  της  πραγματικότητας.  Έτσι   για  να  κατανοήσουμε  σε  βάθος   ένα  φάρμακο,   πρέπει   να   κατανοήσουμε   τις  αρχές   που  εκφράζει,  δηλαδή   να  κατανοήσουμε  με  ποιες  ιδέες   σχετίζεται.   Αυτό   είναι   το   πραγματικό  essence  του   φαρμάκου   και   η κατανόησή   του   είναι   πολύ   σημαντική.  Αν   έχουμε   καταλάβει   το  φάρμακο   σε  βάθος   τότε   εύκολα    θα  το   συνταγογραφήσουμε   όταν  πρέπει.   Οταν   γνωρίζουμε  όμως  ένα  φάρμακο   επιφανειακά   και   το  γνωρίζουμε  επιφανειακά   όταν βασίζουμε   την  γνώση  μας  στις  συμπεριφορές,  τότε   εύκολα   μπορούμε  να  μπερδέψουμε   κάποια  φάρμακα   μεταξύ  τους. 

 

Αλλά    ας   επανέλθουμε   στο   Aurum    iodatum.   Η   ανασφάλεια   ότι   θα  εγκαταλειφθεί  κάνει   αυτό    το  άτομο   να  δίνεται   στους   άλλους,   αλλά   το  κάνει    αυτό   με  έναν   φορτικό   τρόπο.   Επειδή   πολλές  φορές,   λαμβάνονται   οι   συμπεριφορές    των   άλλων   ως  εγκατάλειψη,   το  άτομο   γίνεται   ευέξαπτο.   Υποχονδρίαση    ή   κατάθλιψη  μπορεί   να  εμφανιστεί  ως  συνέπεια  των  παραπάνω.  

 


 

 

 

AURUM    MURIATICUM   NATRONATUM

 

Αυτό   το  άλας  του  χρυσού   είναι   σπουδαίο   φάρμακο  και   έχει  χρησιμοποιηθεί   πολύ   λιγότερο    απ’ ότι   χρειάζεται   επειδή   δεν   ήταν   γνωστή   η  ψυχοπαθολογία  του.  Όταν  σε   ένα άτομο   υπάρχουν  τα  βασικά   χαρακτηριστικά   του  Aurum    και   ταυτόχρονα  υπάρχουν   συχνές  απογοητεύσεις    όσον   αφορά   την   ερωτική   ζωή  ή   η  ανασφάλεια   ότι   θα  απογοητευτεί   από  την  σχέση,  τότε  το  φάρμακο  που  ενδείκνυται   είναι   το  Aurum  muriaticum  natronatum.

 

Επειδή   φοβάται   ότι  θα  απογοητευτεί    από   την   ερωτική   σχέση   το   άτομο    γίνεται   πολύ   επιλεκτικό   στην  ερωτική  του   ζωή.  Αλλοτε   κάνει   μόνο  επιφανειακές  σχέσεις   και  αποφεύγει   την  εμπλοκή  σε  μια  σοβαρότερη   σχέση.  Είναι   σπουδαίο   φάρμακο  για  άτομα   που  δεν  αποφασίζουν  να  παντρευτούν.   Βέβαια   υπάρχει   και   η  τάση   για  οράματα   και   η  σχετική   με  αυτό   ψυχοπαθολογία   που  περιγράψαμε   στο   Aurum.   Πολλές  φορές   το  άτομο   νοιώθει   ότι  πρέπει   να  είναι   ο   πρώτος   για   να  μην   απογοητευτεί   από  την  σχέση.  Αυτό   συναντάται   συχνά  στην  εφηβεία..  Στην   εφηβεία   που   είναι   μια   πολύ   ταραγμένη   περίοδος   για  το  άτομο   το  θέμα  της  σχέσης   είναι   πολύ  επίκαιρο.  Το  Aurum   muriaticum    natronatum   είναι   πολύ  χρήσιμο   φάρμακο   για  καταθλίψεις   που  οφείλονται   σε  απογοητεύσεις   αυτής  της  ηλικίας.  Το   συνηθέστερο   είναι   να  υπάρχει   αυτοκτονικός   ιδεασμός  ή  και   απόπειρα   αυτοκτονίας. 

 

Είναι   από   τα   σπουδαιότερα   φάρμακα   για   αυτοκτονική    τάση  μετά  από  ερωτική   απογοήτευση.  Αλλά  δεν   είναι   απαραίτητο   να  υπάρχει   ερωτική   απογοήτευση   ως   εκλυτικό  αίτιο   για  να  δοθεί  αυτό  το   φάρμακο.  Μπορεί  να  ενδείκνυται  σε  αυτοκτονικό   ιδεασμό   σε   οποιαδήποτε   ηλικία  και   από   οποιοδήποτε   εκλυτικό  αίτιο.  Υπάρχει   όμως  τότε   μια  χρόνια   απογοήτευση   στην   ερωτική  ζωή  του   ατόμου.

 

Η  ενέλιξη   είναι   μια  άλλη  ηλικία  που    τα  θέματα  σχέσης  έρχονται   ξανά  στην  επιφάνεια.  Οι  γυναίκες  με  χρόνια   απογοήτευση   στην  ερωτική  τους  ζωή   κινδυνεύουν   να  πάθουν   κάποια   πάθηση   από  την  μήτρα,  όπως   ινομύωμα   ή   και   καρκίνο. Για  αυτό   το  λόγο  το  φάρμακο  αυτό   έχει   χρησιμοποιηθεί   πολύ  για   παθήσεις  της  μήτρας.  Για   τους   άντρες   με  αντίστοιχη  ψυχοπαθολογία  υπάρχει   προδιάθεση   για   διόγκωση   ή  και καρκίνο   του  προστάτη.  Βέβαια  εδώ  πρέπει   να  πούμε  ότι   υπάρχουν  και  άλλες  σπουδαίες  ενώσεις   που  θα  μπορούσαν  να φανούν  χρήσιμες   σε  προβλήματα  τέτοιας   φύσεως,  όπως   τα  Argentum   muriaticum   natronatum,   Cuprum   muriaticum  natronatum,   Zincum   muriaticum  natronatum,   Plumbum  muriaticum   natronatum,  Platinum   muriaticum  natronatum   των  οποίων   τα  βασικά  χαρακτηριστικά  έχουμε  περιγράφονται   σε  άλλα  κεφάλαια.

 


 

 

 

AURUM    ARSENICICUM

 

Στο   άτομο   Aurum  arsenicicum   υπάρχουν   εκτός  από  τα  χαρακτηριστικά   του   Aurum   και   τα   χαρακτηριστικά    του   Arsenicum,  δηλαδή   υπάρχει  έλλειψη  εμπιστοσύνης,  μια   έντονη   καχυποψία   ότι   θα   του   την   φέρουν   πισώπλατα  και  θα  τον  κλέψουν.  Έτσι   υπάρχει   μέσα του   μια  αμφιθυμία,  από   την  μια   να  είναι  το   στήριγμα   και  ο  αρχηγός   και   από  την   άλλη   δεν   μπορεί   να  εμπιστευτεί  τα  άτομα  τα  οποία   στηρίζει   και   καθοδηγεί.  Αυτό  τον κάνει   να  είναι  πολύ   ελεγκτικό   άτομο.  Θέλει   να  ελέγχει  τους  πάντες  και  τα  πάντα.   Χαρακτηρίζεται   ακόμη   από   τάση   για  ευταξία   και   σχολαστικότητα.  Θέλει   να   κάνει   πολύ   καλά  ότι   κάνει  και  έχει   αρκετές   ενοχές,  για  το   αν  έχει   κάνει   αυτό  που  πρέπει,   αν  ότι  έκανε   είναι  σωστό  και   δεν   είναι   λάθος.   Βέβαια  μπορεί   να  χρειάζεται   αυτό   το  φάρμακο    και  σε   άτομα  τα  οποία  δεν  μπορούν  την  τάξη   και   θέλουν   την  ακαταστασία.  Αυτό    συμβαίνει   πολλές   φορές,  σε  ένα  φάρμακο   δηλαδή  να  υπάρχουν   αντίθετες   συμπεριφορές.  Η  συμπεριφορά  είναι  ένα  τμήμα  της  προσωπικότητας  πιο   επιφανειακό.  Μπορείς,  εύκολα ή  και  δύσκολα,  να  την  αλλάξεις. Πίσω    από  μια  συμπεριφορά  μπορεί  να  κρύβονται  διαφορετικές  έννοιες-ιδέες. Έτσι    όταν  συνταγογράφουμε   στηριζόμενοι  στην  συμπεριφορά  η  συνταγογραφία  μας  δεν  είναι  αξιόπιστη.   Η  συνταγογράφησή  μας  πρέπει  να  βασίζεται   πάνω  στις  ιδέες.  Κάποιοι   περιγράφουν   ως  essence  του  φαρμάκου  ένα  συνοθύλευμα  συμπεριφορών,  γενικών  ή  σωματικών  χαρακτηριστικών.  Αυτό  οφείλεται  στην  ελλειπή   κατανόηση  του  ψυχισμού.  Ευτυχώς, όμως,   επιστήμονες  όπως   ο  Rajan   Sankaran   ασχολήθηκαν συστηματικά   με  θέματα  ψυχισμού.  Σε  τέτοιες   εργασίες   και   στην γενικώτερη   μελέτη της  ψυχιατρικής στηρίζεται   η   μελέτη  μας.

 

Επειδή   αυτό   το  φάρμακο  έχει   παραμεληθεί   από τους  ομοιοπαθητικούς κατά  την  συνταγογράφησή   τους,  δεν  έχουμε  αρκετή   εμπειρία  με  αυτό. Ξέροντας   .όμως  .ότι   μιασματικά   υπερέχει   η  σύκωση   και   με  όσα  συμπτώματα   γνωρίζουμε  για  αυτό,   καταλήγουμε  στο  συμπέρασμα   ότι ψυχαναγκαστική   νεύρωση   και   καταθλιπτική   νεύρωση    εμπίπτουν   στην  ψυχοπαθολογία   αυτού   του   φαρμάκου. Έχει   ένδειξη  επίσης  και  για  ψυχωτικές   διαταραχές   του   συναισθήματος.

 


 

 

 

AURUM    BROMATUM

 

Ανήκει   και   αυτό   στις   ενώσεις    του    χρυσού   που πρόσφατα  αρχίσαμε να  χρησιμοποιούμε.   Κυριαρχούν  μαζί   με  τα  χαρακτηριστικά   του  χρυσού   και   τα   στοιχεία   του   βρωμίου.   Έτσι   βρίσκουμε   το   άτομο   Aurum    bromatum    να  είναι   το   Aurum   που  πιστεύει   ότι    θα  κακοποιηθεί   είτε  επειδή   είναι   ο  πρώτος,  είτε   για  τα  οράματά   του   και   για  ότι  γενικά  έχει  επιτύχει.   Η  αίσθηση  ότι   θα   κακοποιηθεί   αν   δεν  είναι   ο  πρώτος,    ανήκει   στην  ψυχοπαθολογία   του   φαρμάκου   επίσης.  Θα   αποδειχθεί   σπουδαίο   φάρμακο   για  παραληρητική   διαταραχή   και   γενικά   για  ψυχωτικές    παρανοϊκές  καταστάσεις.

 


 

 

 

AURUM     CHROMICUM

 

Πρόκειται    για   πολύ   ευαίσθητα   Aurum   τα   οποία   πληγώνονται   πολύ   εύκολα.    Εξ’  αιτίας   αυτού   είναι  πολύ  εσωστρεφή,   προσέχουν πολύ  με  ποιους   θα  κάνουν   παρέα,   για  να  μην   πληγωθούν,   και   αυτοί   με  την  σειρά  τους   προσπαθούν   να   μην  πληγώνουν   τους   άλλους.   Όταν   πληγώνονται   εύκολα    πέφτουν   σε  κατάθλιψη    ή  εμφανίζουν   υποχονδριακή   συμπτωματολογία.

 


 

 

 

AURUM    FLUORICUM      

 

Το   στοιχείο  του   φθορίου,  σχετίζεται   από την   μια   με  μια  άπληστη  φύση,   με  τάση  για  άμεση   ικανοποίηση  και   πολλές  ανάγκες   που  δύσκολα  μπορούν  να   ικανοποιηθούν  και   από  την  άλλη   με  έντονη  επιθετικότητα  προς  το  άτομο   που  δεν  παρέχει   τις  ανάγκες  αυτές   και  επιθυμία   διάλυσης  κάθε  σχέσης  μαζί του.  Έτσι    στο  Aurum    fluoricum    συναντιούνται    η   συφιλιδική   φύση  του   χρυσού   με  την  συφιλιδική   φύση  του   φθορίου   και   δημιουργούν   μια  πολύ   χρήσιμη   ένωση.  Το   Aurum   fluoricum   άτομο   είναι  ένας    άπληστος   οραματιστής.  Έχει   την  τάση   να  διαλύει   τους   δεσμούς  με  τους  ανθρώπους   τους  οποίους  προστατεύει.    Άλλοτε  νοιώθει   ότι   δεν   παίρνει   συναισθηματικά   αυτά   τα  οποία   πρέπει   από   τους   ανθρώπους   τους   οποίους   στηρίζει.    Άλλο  μεγάλο   χαρακτηριστικό   που   οφείλεται   στην επίδραση  του   φθορίου   είναι    η   μεγάλη   κινητικότητα.  Τα   άκρα   είναι   όργανα   του  σώματος   μέσα   από   τα   οποία   διοχετεύεται   η  επιθετικότητα.

 


 

 

 

AURUM    CARBONICUM  

 

Η   ανθρακική    ρίζα  σχετίζεται   με  αισθήματα   ανεπαρκείας   και   αισθήματα  μη   κατόρθωσης  επίτευξης  των  στόχων.   Έτσι  το   Aurum    carbonicum   χαρακτηρίζεται    από  την   συνύπαρξη   έντονης  τάσης  για  πρωτιά   και   για  οράματα    και   από  το   αίσθημα  ανεπαρκείας  ότι   δεν  θα  μπορέσει   να  τα  καταφέρει.  Η  ψωρική   φύση  της  ανθρακικής  ρίζας   κάνει  αυτό   το   φάρμακο   χρήσιμο   σε  αγχώδη  νεύρωση.

 

 

 

Πώς και πότε θεραπεύεται το βρογχικό άσθμα

...και μάλιστα χωρίς παρενέργειες

Το βρογχικό άσθμα είναι νόσος που χαρακτηρίζεται από επεισόδια παροξυσμικής δύσπνοιας εξαιτίας απόφραξης των αεροφόρων οδών. Η δύσπνοια αυτή υποχωρεί γρήγορα, είτε αυτόματα, είτε ύστερα από θεραπεία και δεν μπορεί να αποδοθεί σε καρδιακή ανεπάρκεια.

Η λέξη άσθμα προέρχεται από το ελληνικό ρήμα «ασθμαίνω». Μέχρι τον 17ο αιώνα χρησιμοποιήθηκε ως συνώνυμο της δύσπνοιας και αφορούσε περιγραφή καρδιακών και πνευμονικών νοσημάτων. Σήμερα χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την περιγραφή αναπνευστικής νόσου με χαρακτηριστικά κλινικά σημεία και συμπτώματα.

Το βρογχικό άσθμα είναι συχνότερο στην παιδική ηλικία και η συχνότητα προσβολής των αγοριών είναι διπλάσια από αυτής των κοριτσιών. Στους ενήλικες η ποσότητα μόλις υπερβαίνει το 1% του πληθυσμού.

Το βρογχικό άσθμα έχει αναστρέψιμο χαρακτήρα σε αντίθεση με άλλα πνευμονικά νοσήματα, στα οποία η βλάβη του πνευμονικού ιστού είναι μη αναστρέψιμη και χαρακτηρίζεται από μεγάλη μεταβλητότητα των κλινικών του εκδηλώσεων, τόσο μεταξύ των διαφόρων ασθενών, όσο και στους διαφόρους ασθενείς σε διαφορετικές χρονικές στιγμές.

Ταξινομείται σε εξωγενές ή ατοπικό παρότι η προγνωστική και θεραπευτική αξία αυτής της ταξινόμησης δεν είναι ιδιαίτερα σημαντική.

Στο εξωγενές δεν είναι δυνατό να προσδιοριστεί το αντιγόνο που την προκαλεί, δεν είναι ιδιαίτερα συχνό στην παιδική ηλικία, ενώ οι εξάρσεις της νόσου δεν σχετίζονται με τις διακυμάνσεις των αντιγόνων στην ατμόσφαιρα και δεν υπάρχει ιστορικό αλλεργίας.

Αιτιολογία – Παθογένεια του βρογχικoύ άσθματος

Η βρογχική υπεραντιδραστηκότητα και ο βρογχόσπασμος που προκαλείται από την αλλεργική αντίδραση, είναι οι μηχανισμοί που προκαλούν την εκδήλωση της ασθματικής κρίσης.

Η βρογχική υπεραντιδραστικότητα εκδηλώνεται με την εμφάνιση βρογχόσπασμου, μετά την έκθεση σε διάφορα αντιγόνα, ή κάτω από την επίδραση διαφόρων φυσικών αιτιών.

Αυτό θα μπορούσε να συμβεί και σε φυσιολογικά άτομα, αλλά η ποσότητα του αντιγόνου ή της χημικής ουσίας που απαιτείται είναι πολύ μεγάλη.

Κλινικές μορφές του βρογχικoύ άσθματος
1. Το παροξυσμικό βρογχικό άσθμα. Όπου τα συμπτώματα εμφανίζονται σποραδικά, ύστερα από έκθεση σε αντιγόνο ή λοίμωξη του αναπνευστικού. Ασθενείς ευαισθητοποιημένοι σε γύρεις εκδηλώνουν παροξυσμούς σε ορισμένη εποχή του έτους, συνήθως την άνοιξη, (εποχιακό άσθμα). Το παροξυσμικό βρογχικό άσθμα χαρακτηρίζεται ελαφρύ, όταν ο ασθενής σποραδικά 1 -2 φορές το μήνα δύσπνοια, δυσχέρεια στην πλήρωση του θώρακα με αέρα και συριγμό. Οι παροξυσμοί αυτοί, όπως έδειξαν συνεχεία μετρήσεις των αντιστάσεων των αεροφόρων οδών, ενδέχεται να είναι σοβαροί. Σπανιότερα σε παιδιά και νεαρά άτομα οι παροξυσμοί είναι ιδιαίτερης βαρύτητας.

2. Το χρόνιο βρογχικό άσθμα Όπου οι ασθενείς παρουσιάζουν απόφραξη σ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Ο βαθμός της βρογχικής απόφραξης ποικίλλει τόσο κατά τη διάρκεια του 24ώρου, όσο και από ημέρα σε ημέρα. Χαρακτηρίζεται ως βαρύ ή ελαφρύ, ανάλογα με τον βαθμό των νυχτερινών αφυπνίσεων λόγω δύσπνοιας, τον χρόνο που απαιτείται μετά την πρωινή αφύπνιση προκειμένου να υποχωρήσει η δύσπνοια και την κατανάλωση βρογχο-διασταλτικών φαρμάκων.

3. Η πρόκληση βρογχόσπασμου με την άσκηση. Η άσκηση μπορεί να προκαλέσει επιδείνωση του βρογχόσπασμου, η οποία αρχίζει να εκδηλώνεται στο τέλος της άσκησης, αλλά συνήθως είναι πιο έντονη μετά το τέλος της. Σε νεαρά άτομα το φαινόμενο αποτελεί συχνά τη μόνη εκδήλωση του βρογχικoύ άσθματος

4. Το αιφνίδιο βρογχικό άσθμα Με τον όρο αυτό περιγράφονται επικίνδυνες για τη ζωή κρίσεις βρογχικoύ άσθματος Οι ασθενείς παρουσιάζουν έντονη δύσπνοια, ορθόπνοια και αναγκάζονται να χρησιμοποιούν τους επικουρικούς μυς.
Ενδέχεται να παρουσιάζουν συγχυτική κατάσταση, απώλεια των αισθήσεων, κυάνωση.
Όταν η συμπτωματολογία του αιφνίδιου βαρέως άσθματος διαρκεί, παρά τη θεραπεία, περισσότερο από 24 ώρες, τότε αναφερόμαστε σε εμφάνιση ασθματικής κατάστασης (status astmaticus).

Εκλυτικοί παράγοντες είναι:
1. ʼσκηση.
2. Μη ειδικοί εκλυτικοί παράγοντες «ερεθιστικές ουσίες».
3. Λοιμώξεις.
4. Φάρμακα.
5. Αλλεργιογόνα, κυρίως εισπνεόμενα.
6. Ψυχολογικοί παράγοντες.

Θεραπεία του βρογχικoύ άσθματος

Το βρογχικό άσθμα που εμφανίζεται κατά την παιδική ηλικία, έχει συνήθως καλή πρόγνωση. Παιδιά με 2-3 κρίσεις βρογχικoύ άσθματος το χρόνο ιδίως όταν αυτές εμφανίζονται ύστερα από λοιμώξεις του αναπνευστικού, συνήθως απαλλάσσονται των συμπτωμάτων μετά την ήβη.

Αντίθετα οι παροξυσμοί του βρογχικoύ άσθματος συνεχίζουν να εκδηλώνονται και μετά την ήβη, όταν έχουν εμφανιστεί από τη βρεφική ηλικία, όταν συνοδεύονται από έκζεμα, ή άλλες αλλεργικές εκδηλώσεις και όταν τα παιδιά παρουσιάζουν συνεχώς σημεία βρογχικής απόφραξης.

Στους ενήλικες, η εξέλιξη είναι απροσδιόριστη. Υπάρχει πάντοτε η τάση για υποτροπή των παροξυσμών.

Η θεραπεία συνίσταται:
1. Στην αποφυγή των ειδικών αντιγόνων, εφόσον αυτά εντοπίζονται στο περιβάλλον του ασθενή.
2. Στην ειδική ανοσοθεραπεία (απευαισθητοποίηση).

3. Στη φαρμακευτική θεραπεία. Σε αυτήν περιλαμβάνονται: α) συμπαθητικομιμητικά φάρμακα, εκλεκτικοί β2 διεγέρτες β) ξανθίνες γ) μη στεροειδή προφυλακτικά φάρμακα δ) τα κορτικοειδή από του στόματος ε) τα εισπνεόμενα κορτικοειδή, με λιγότερες παρενέργειες των προηγουμένων.
Η θνητότητα από το βρογχικό άσθμα δεν ελαττώθηκε τα τελευταία χρόνια. Αντίθετα σε μερικές χώρες το 1965, το 1977, το 1981 έως και το 1983 οι θάνατοι αυξήθηκαν. Το γεγονός αυτό συσχετίστηκε με την αύξηση της χρήσης φαρμάκων. Να σημειωθεί ότι η μακροχρόνια χρήση των συμπαθητικο-μιμητικών φαρμάκων προκαλεί εθισμό και η δραστικότητα τους μειώνεται σημαντικά.

Με δυο λόγια

1.Υπάρχει μεγάλη μεταβλητότητα των κλινικών εκδηλώσεων ανάμεσα στους διάφορους ασθενείς αλλά και στον καθένα χωριστά.
2. Υπάρχει συσχετισμός δερματικών εκδηλώσεων (έκζεμα) και γενικότερα αλλεργίας και βρογχικού άσθματος.
3. Τονίζεται η συμμετοχή του ψυχικού παράγοντα στην εκδήλωση του βρογχικoύ άσθματος και την πρόκληση των παροξυσμών.
4. Τίθεται σοβαρά υπόψη η συμμετοχή των φαρμάκων στους εκλυτικούς παράγοντες.
5. Υπάρχουν σοβαρές παρενέργειες των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται στην θεραπεία του βρογχικoύ άσθματος καθώς και το φαινόμενο του εθισμού που οδηγεί στην αύξηση της θεραπευτικής δόσης. ]
6. Οι παρενέργειες των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για το βρογχικό άσθμα είναι κυρίως παρενέργειες των κορτικοειδών και είναι σε χορήγηση από το στόμα. Αυτά προκαλούν πιθανή οστεοπόρωση, ψυχολογικές διαταραχές, παχυσαρκία, αναστολή της ανάπτυξης στα παιδιά, αμηνόρροια, διαβήτη, υπερλιπιδαιμία, υπέρταση, καταρράκτη, γλαύκωμα, αιμορραγίες από το γαοτρεντερικό, αύξηση της συχνότητας των λοιμώξεων, αναζωπύρωση φυματίωσης, μυοπάθεια, κ.α. Οι παρενέργειες από τα εισπνεόμενα κορτικοειδή είναι το βράγχος της φωνής, η στοματική μονιτίαση κ.α.

Κοινωνικο-οικονομικά δεδομένα

Το βρογχικό άσθμα είναι μια νόσος διάρκειας. Ο συνδυασμός συχνότητας και χρονιότητας τα καθιστά μια πολυδάπανη υπόθεση. Στις ΗΠΑ έχει υπολογιστεί ότι το άσθμα κοστίζει 6,2 δις δολάρια κατά έτος. Το 1 δις είναι για τα φάρμακα. Επίσης η συχνή νοσηλεία και η απουσία συχνά για μεγάλα χρονικά διαστήματα από την εργασία είναι θέματα που πρέπει να ληφθούν υπόψη.

Η ομοιοπαθητική βασισμένη σε μια διαφορετική αντίληψη, έχει θεραπευτικές δυνατότητες για το βρογχικό άσθμα οι οποίες μάλιστα δεν έχουν τις παρενέργειες που προκαλούν τα φάρμακα της συμβατικής ιατρικής. Στηριζόμενη σε νόμους που διέπουν τον ανθρώπινο οργανισμό, τόσο στην κατάσταση της υγείας, όσο και στην κατάσταση της νόσου, έχει να προτείνει εξατομικευμένη θεραπεία αναγνωρίζοντας την διαφορετικότητα της κλινικής εικόνας και σημειολογίας από ασθενή σε ασθενή, χωρίς να καταφεύγει με χονδροειδή τρόπο σε ένα και μόνο φάρμακο, βασιζόμενη στο μέσο όρο.

Επίσης, γνωρίζει ότι οπουδήποτε και αν εδράζεται το νόσημα (όργανα ή σύστημα) αυτό υποδηλώνει γενικότερα μια διαταραχή της ισορροπίας στο σύνολο του οργανισμού με ποικίλες εκδηλώσεις. Η νόσος του βρογχικoύ άσθματος εκδηλώνεται σ ένα όργανο, στους βρόγχους, οι βρόγχοι όμως δεν έχουν αυτονομία ως προς το σύνολο του οργανισμού. Έτσι παρατηρούνται παράλληλα ψυχικές εκδηλώσεις ή εκδηλώσεις από το δέρμα, τους βλεννογόνους, το κεντρικό νευρικό σύστημα, όπως και το αντίστροφο.

Στρες που απευθύνονται στην ψυχική σφαίρα καταλήγουν να έχουν σαν εκδήλωση το βρογχικό άσθμα ή την παρόξυνσή του. Για το λόγο αυτό η ομοιοπαθητική θεραπεία, η οποία απευθύνεται στο σύνολο του οργανισμού, 25 προσφέρει σ αυτόν ισορροπία, ευεξία, ζωτικότητα και Εμαζί με την ηπιότερη εμφάνιση των κρίσεων και τελικά τη θεραπεία του βρογχικoύ άσθματος θεραπεύει και άλλα πιθανά υπάρχοντα συμπτώματα, όπως αϋπνία, δερματικές αλλεργίες, πεπτικά ενοχλήματα, με εκπληκτική ιεράρχηση για την οποία οι ασθενείς εντυπωσιάζονται. Τα ίδια τα Ομοιοπαθητικά φάρμακα ως μη χημικώς παρασκευαζόμενα, δεν μπορούν να προκαλέσουν εκλυτικούς παράγοντες για οποιαδήποτε αντίδραση. Είναι απολύτως ασφαλή, διότι δεν έχουν καμία παρενέργεια. Μπορούν να χορηγηθούν κατά τη διάρκεια κύησης όπως επίσης και σε βρέφη. Από τις παρατηρήσεις στους ασθενείς δεν έχει ποτέ παρατηρηθεί το φαινόμενο του εθισμού στα ομοιοπαθητικά φάρμακα, έτσι ώστε δεν χρειάζεται να αυξηθεί η δοσολογία, ο δε ασθενής μετά τη θεραπεία του αποδεσμεύεται από αυτά. Δεν είναι εξαρτημένος για όλη του τη ζωή από τα φάρμακα, μιας και πρόκειται για ένα χρονικό νόσημα.

Το σημαντικότερο δε όλων είναι ότι η θεραπεία δεν θα οδηγήσει τον ασθενή σε άλλες βαρύτερες καταστάσεις, λόγω των παρενεργειών των φαρμάκων, φαινόμενο πολύ συνηθισμένο στην καθημερινή πρακτική της συμβατικής ιατρικής. Όπως είναι γνωστό, άνθρωποι μέσης ηλικίας, καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες διαφορετικών φαρμάκων τα οποία ακολουθούν το ένα μετά το άλλο κλιμακωτά, για να θεραπεύσουν τις παρενέργειες των προηγουμένων.

Τα αποτελέσματα της Ομοιοπαθητικής είναι μόνιμα και το επίπεδο υγείας παραμένει υψηλό λόγω της ουσιαστικής θεραπείας που προσφέρεται στο σύνολο του οργανισμού. Σε περιπτώσεις υποτροπής, υποκαθίσταται η υγεία με την ίδια ασφαλή, ήπια και χωρίς παρενέργειες αγωγή.

Τα τεράστια ποσά που προσφέρονται για την έρευνα, τα πολυάριθμα εργαστήρια, οι χιλιάδες επιστήμονες που εργάζονται προς την κατεύθυνση της θεραπείας του βρογχικoύ άσθματος, όλα αυτά αποδεικνύονται αδύναμα, καθώς η θνητότητα αυξάνεται, τα φάρμακα ενοχοποιούνται για βαριές παρενέργειες και νέα νοσήματα που προκαλούνται εξαιτίας της χρήσης των χημικών φαρμάκων.

Η εναλλακτική λύση της Ομοιοπαθητικής δίνει τη δυνατότητα της θεραπείας για το βρογχικό άσθμα και παράλληλα ένα υψηλό επίπεδο υγείας και ζωής. Συγχρόνως το χαμηλό κόστος των Ομοιοπαθητικών φαρμάκων, η ελαχιστοποίηση του χρόνου νοσηλείας των ασθενών για το βρογχικό άσθμα και η σχεδόν μηδενική απουσία από την εργασίατους, αποτελούν πολύ σημαντικές κοινωνικοοικονομικές παραμέτρους στη θεραπεία του βρογχικού άσθματος.

Της ΧΑΡΑΣ ΒΑΡΣΑΚΕΛΛΗ, πνευμονολόγου - ομοιοπαθητικού, τέως Διευθύντριας ΕΣΥ
ΜΑΡΤΙΟΣ 2001

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Για να αποδεχτείτε την αποθήκευση cookies πατήστε το κουμπί "Εντάξει". Πολιτική απορρήτου